- düzülmək
- 1) быть нанизанным; 2) становиться в ряд, быть расставленным.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
düzülmək
Смотреть что такое "düzülmək" в других словарях:
düzülmə — «Düzülmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzülmək — f. 1. Sıra ilə ipə və s. yə keçirilmək. Muncuqlar ipə düzüldü. 2. Müəyyən bir tərtib və qayda ilə bir yerə qoyulmaq, yerləşdirilmək. Uşaqlar boylarına görə düzüldülər. – Taxçalara düzülübdü bir neçə samovar, sandıqca . . və xırdavat şeylərdən. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzülüş — is. 1. Düzülmə tərzi, düzülmə qaydası; tərtib. Muncuqların sapa düzülüşü yaxşı deyil. 2. Düzülmə işi (bax düzülmək 2 ci mənada). Əsgərlərin sıraya düzülüşü beş dəqiqə çəkmədi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sap — 1. is. Pambıq liflərindən, ipək tellərindən, yaxud süni liflərdən nazik eşilmiş ip. Ağ sap. Qalın sap. İpək sap. – Səkinə də fikirli idi, . . bir dizinin dibində cürbəcür iynə, sap, düymə və çalkeçirt olan taxta qutu . . vardı. M. İ.. Qərənfil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıralanmaq — f. Bir birinin yanınca sıra ilə dal dala düzülmək, sıra ilə düzülmək. Natiq . . sıralanıb baxan uşaqları göstərdi. – Bunlar, – dedi, – bu yeni nəsil səadət üçün, həyat və işıqlıq üçün doğulmuşdur. M. C.. Fabriklər, zavodlar sıralandı yan yana;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəncirlənmək — məch. 1. Zəncirlə bağlanmaq, zəncir vurulmaq; bağlanmaq. Dar meydanda aslanın da zəncirlənər əl ayağı. S. V.. Yatdığı yerdən hürə hürə sıçrayan, tut ağacı kölgəsində zəncirlənmiş (f. sif.) Alabaşa acıqlanıb, sonra da Şahbəy Sirata qışqırdı. . Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
intisaq — ə. nizama düzülmə, nizamlı olma, nizamlılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş-başa — z. Bir yerdə, yan yana, bir birinə sıxılaraq. Baş başa durmaq – bax baş başa vermək 3 və 4 cü mənalarda. Baş başa gəlmək – üz üzə gəlmək, rastlaşmaq. Usta yarı yol getməmişdi, bir ayrı kişi ilə baş başa verib toqquşdular və ikisi də üzlərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beş — 1. say. Dörddən sonra gələn ədəd – 5. Beş altı, beş on – az, cüzi, əhəmiyyətsiz miqdarda, bir neçə. Cibimdə beş altı qəpik pulum var. İclasa beş on adam gəlmişdi. – <Kərim baba> odun gətirməyə getsə, görərsən beş on çırpını arxasına alır və … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cərgəbəcərgə — z. Cərgə cərgə, sıra sıra, səfbəsəf. Cərgəbəcərgə düzülmək. – <Şair:> Özünü kişidən əskikmi saydın; Dəlilər duranda cərgəbəcərgə? Sən, ey gözəl Nigar, sən olmasaydın; Koroğlu Koroğlu olmazdı bəlkə. N. Xəzri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cərgələnmək — f. Cərgə cərgə, sırasıra düzülmək, durmaq, sıralanmaq. Baxın cərgələnib keçən əsgərə; Səsinə səs verir hər dağ, hər dərə. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
